اولین تجربه‌ی مدلسازی با فیوژن

مدتی بود که می‌خواستم فیوژن ۳۶۰ رو برای مدلسازی امتحان کنم حتی فکر کنم چند ماهی بود که روی سیستم نصب بود ولی هر بار به دلیلی فرصت نمی‌شد ولی سعی می‌کردم در گشت و گذارهای معمولم در یوتیوب ازش ویدئو ببینم. فکر کنم یه دلیلش این باشه که در وبسایت آرت ستیشن مدل‌های سه‌بعدی زیادی که با فیوژن ساخته شده بودند رو دیده بودم. البته بعد سال‌ها مدلسازی در مایا تغییر ابزار کمی به نظرم سخت میومد ولی بهرحال اغلب مواقع کنجکاوی باعث شده بود که یه ابزار جدید رو یاد بگیرم که در این مورد هم همین طور بود.

بعد از اینکه تصمیم جدی گرفتم، شروع کردم به جمع‌آوری ویدئوها و منابع آموزشی که بیشترشون از وبسایت اُتُدسک و یوتیوب بود. طبق عادت همیشگی برای اینکه بتونم درک درستی از یه نرم‌افزار جدید داشته باشم یه پروژه‌ی ساده باهاش انجام میدم پس برای پیدا کردن طراحی اولیه از یک مدل در اینترنت شروع به جستجو کردم که البته بیشتر وبسایت‌های آرت ستیشن و پینترست رو شامل میشد. در نهایت طراحی زیر رو که یه مدل تخیلی ﻪ در وبسایت آرت ستیشن پیدا کردم که به نظرم مناسب بود. فکر کنم یه دلیل انتخاب این طراحی سادگی حجم‌ها بود که اجرای اون رو در فیوژن آسون می‌کرد بهرحال من تا اینجا فقط ویدئو دیده بودم و بیشتر در این فکر بودم که از تجربه‌ی قبلیم در مدلسازی استفاده کنم.

به نظرم بقیه طراحی‌های اِلدار سافین رو هم باید دید. شخص با استعدادیه کارهاش حس سه‌بعدی و حجم پردازی خوبی دارند طوری که مدلساز راحت می‌تونه سطوح و ابعاد قسمت‌های مختلف مدل رو بفهمه و مدل رو از روشون بسازه.

این طراحی رو پایه ساخت کلی مدل قرار دادم ولی تعداد زیادی تصویرهای مشابه که شامل طراحی‌های دوبعدی و مدل‌های سه‌بعدی رندر شده بودند رو دانلود کردم که برای ساخت جزئیات ازشون استفاده کنم. هر قسمتی از این تصویرها رو که فکر می‌کردم می‌تونه ایده‌ای داشته باشه رو کپی و داخل یه فایل فتوشاپی ذخیره می‌کردم تا در نهایت یک تصویر موزاییکی به عنوان منبع جزئیات درست کردم که خیلی کمک کرد.

مدلسازی این مدل حدود پنجاه ساعت طول کشید که در مدت دوازده روز انجام شد. البته در ابتدا خیلی کند بودم و کمی زمان برد تا به بعضی ابزارها مسلط بشم. مدام هم ضبط رو نگه می‌داشتم تا یه ویدئو رو مرور یا موردی رو در اینترنت جستجو کنم. در ویدئوهای زیر که سرعتشون سه برابر شده میشه این روند رو دید. اگه ویدئوها رو ببینید متوجه میشید که استفاده از چند ابزار مشخص مدام داره تکرار میشه و هیچ تکنیک خاص یا پیچیده‌ای در اون استفاده نشده همین کمک می‌کنه که راحت بشه مراحل ساخت رو دنبال کرد.

بعد از ساخت مدل و خروجی با فرمت اف بی ایکس و ستِپ کارهای مربوط به یو وی رو داخل مایا انجام دادم و مدل رو برای ساخت بافت به سابستنس پینتر بردم. از این بخش از کار ویدئو نگرفتم چون مدام بافت‌ها و متریال‌ها رو تغییر می‌دادم و فکر کردم ممکنه خسته کننده باشه. اگه خلاصه بگم، در کل از دو یا سه سمارت متریال استفاده کردم که با تغییر دادنشون نسخه جدیدی ازشون ساختم و اون‌ها رو به قسمت‌های مختلف مدل بعنوان متریال پایه نسبت دادم. یه لایه‌ی جدا برای اضافه کردن جزئیات با پینت کردن نرمال مپ به هر قسمت اضافه کردم و یه لایه هم برای اضافه کردن جزئیات رنگی.