واقعیت مجازی چیست؟

بستر شکل گیری واقعیت مجازی را بایستی دنیای غرب و فن‌آوری‌های کامپیوتری شکل گرفته در آن دانست، بنابراین تعریف واقعیت مجازی در زبان فارسی را می‌توان با تعریف virtual reality در زبان اصلی شروع کرد. در این ترکیب ‘virtual’ به معنی نزدیک ‘near’ است یا به عبارتی نزدیکترین چیز به چیزی دیگر، یا چیزی که هست بیشترین شباهت را به نوع خاصی از چیزی دیگر دارد، بنابراین به جای ترکیب رایج می‌توان از near reality (واقعیت نزدیک) استفاده کرد که به واقعیتی که ما به عنوان نوع بشر تجربه می‌کنیم بیشترین شباهت را دارد. اگر چه این تعریف هر چیزی را شامل می‌شود اما معمولا به نوع خاصی از تقلید از واقعیت گفته می‌شود.

ما واقعیت موجود در اطراف خود را از طریق حواس و سیستم‌های ادراکی خود درک می‌کنیم. هر انسانی از بدو تولد استفاده از حواس پنجگانه خود را تجربه می‌کند که شامل چشایی، بویایی، بینایی، شنوایی و لامسه هستند، این حواس به‌طور مشخص توسط عضو‌هایی در بدن ما قابل دریافت هستند، اما در واقع انسان دارای حواس بیشتری است که او را در واکنش به پدیده‌های اطرافش یاری می‌کند، مانند حس تعادل. دریافت‌هایی که از طریق این حواس انجام می‌شوند در کنار پردازش‌های ویژه‌ای که مغز ما بر روی اطلاعات حسی انجام می‌دهد، برقراری یک جریان غنی از اطلاعات را از محیط پیرامون به ذهن ما تضمین می‌کند. اما باید به این نکته اشاره کرد که یک شخص در طول حیات خود به مرور عادت به دریافت دسته‌ی مشخصی از اطلاعات می‌کند و ویژگی تکرار در آن‌ها را معیار تمایز در واقعی‌بودن یا نبودن یک پدیده می‌داند. این موضوع در عنوان جداگانه‌ای بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

هر چیزی که ما در مورد واقعیت می‌دانیم از طریق حواس ما دریافت می‌شود، به عبارتی دیگر تمام تجربه‌ی ما از واقعیت ترکیبی است از اطلاعاتی که از طریق حواس ما دریافت می‌شوند و مکانیزم‌های ایجاد حس در مغز ما بر اساس این اطلاعات.

به این نکته اشاره شد که هر چیزی که ما در مورد واقعیت می‌دانیم از طریق حواس ما دریافت می‌شود، به عبارتی دیگر تمام تجربه‌ی ما از واقعیت ترکیبی است از اطلاعاتی که از طریق حواس ما دریافت می‌شوند و مکانیزم‌های ایجاد حس در مغز ما بر اساس این اطلاعات. بههمین دلیل مشخص، اگر به حواس ما اطلاعات ساختگی ارائه شود درک ما از واقعیت در واکنش به آن تغییر خواهد کرد. به عبارتی ما نسخه‌ای از واقعیت را که واقعا وجود ندارد دریافت کنیم اما از دید ما مانند واقعیت درک می‌شود. این در اصل همان چیزی است که ما واقعیت مجازی را به آن ارجاع می‌دهیم. به طور خلاصه، واقعیت مجازی مستلزم قرارگیری حواس ما در یک محیط مجازی تولید شده به وسیله‌ی کامپیوتر است که به طریقی امکان کاوش در آن را داشته باشیم.

با وجود پیچیدگی در تعریف مفهوم واقعیت مجازی، از جنبه تکنیکی تعریف آن بسیار روشن و مشخص است. واقعیت مجازی اصطلاحی است که جهت توصیف محیط‌های خلق شده به‌صورت سه‌بعدی با استفاده از کامپیوتر، که امکان کاوش در این محیط و تعامل با آن وجود دارد. فرد یا افراد قرار گرفته در آن به بخشی از این دنیای مجازی تبدیل می‌شوند و یا حداقل تا زمانی که در آن حضور دارند بوسیله‌ی این محیط احاطه می‌شوند و این در حالی است که امکان تغییر موضوعات و یا انجام اعمالی در آن وجود دارد.

با نگاهی به مطالب ذکر شده واقعیت مجازی را می‌توان خلق محیطی دانست که ویژگی‌های آن بر حواس ما تاثیر مستقیمی دارند به شکلی که تجربه‌ی واقعا بودن در آن به دست می‌آید. برای نیل به این هدف واقعیت مجازی فن‌آوری‌های مختلفی را بکار می‌گیرد تا در نهایت این شاهکار پیچیده‌ی تکنیکی قوه‌ی اداک و تشخیص ما را تحت تاثیر قرار دهد. از آن جایی که فن‌آوری هر روز قابل دسترسی‌تر می‌شود بنابراین می‌توان انتظار ابداعات بیشتری را در آینده داشت، شاید یکی از این ابداعات تغییری بنیادی در شیوه‌های کار و ارتباط ما به وسیله‌ی واقعیت مجازی ایجاد کند.

منبع: Virtual Reality Society
منابع تصویری: Channel EYE, virtual reality headset glasses
انتشار: Mabioca