در کنفرانس سالیانهی آکیولوس کانکت۱ مایکل ایبراش۲، دانشمند ارشد در شرکت آکیولوس تصویری از آیندهی واقعیت مجازی در پنج سال آینده ارائه میکند که در متن پیش رو به نکات کلیدی سخنرانی او خواهیم پرداخت.
کیفیت تصاویر
او ابتدا به پیشرفتهایی در زمینه ارائهی تصویر در واقعیت مجازی اشاره میکند که در کوتاه مدت موجب اصلاح محدودیتهای موجود میشود. بهعنوان مثال در حال حاضر اصلیترین هدستهای موجود مانند آکیولوس ریفت۳ و اچ تی سی وایو۴ به زحمت تصویری با ۱۱۰ درجه میدان دید۵ را بر روی صفحهی نمایشی با دقت ۲۱۶۰ در ۱۲۰۰ پیکسل ارائه میکنند که این برابر است با ۱۹ پیکسل برای هر درجه، در حالی که میدان دید چشمهای انسان حداقل ۲۲۰ درجه است با دقت ۱۲۰ پیکسل برای هر درجه. ایبراش تاکید میکند که تکنولوژیهای موجود فاصلهی زیادی تا رسیدن به این کیفیت دارند بنابراین باید کیفیتهای 4K و یا 8K را برای رسیدن به ویژگیهای چشم انسان فراموش کرد چون آنها با دقت مورد نیاز برای هر چشم در انسان یعنی 24K فاصلهی زیادی دارند. او پیشبینی میکند که در پنج سال آینده با دو برابر شدن دقتهای موجود و تولید صفحه نمایشی با قدرت تفکیکپذیری در حدود ۴۰۰۰ در ۴۰۰۰ پیکسل برای هر چشم به دقت ۳۰ پیکسل در هر درجه و میدان دید ۱۴۰ درجه برسیم. در ضمن عمق میدان وضوح که در حال حاضر در هدستها ثابت است بایستی به نوع متغیر ارتقاء پیدا کند. هر چند دست یافتن به این امکانات نیازمند پیشرفتهای جدیدی در حوزههایی مانند تولید صفحات نمایش است اما ایبراش معتقد است در پنج سال آینده به آنها خواهیم رسید.
در حالی که حجم پردازش 4K برای هر چشم بسیار بیشتر از امکانات سختافزاری موجود است، ایبراش بر استفاده از تکنیکی در پردازش تصاویر دیجیتال تاکید میکند با نام Foveated که در آن تنها بخش کوچکی از تصویر که توسط شبکیهی چشم با وضوح کامل دیده میشود، با بهترین کیفیت ممکن تحت پردازش قرار میگیرد و مابقی با پردازش کمتر تنها به انسجام تصویر کمک میکند. این شیوه حجم پردازش انجام شده برای هر تصویر را به شدت کاهش میدهد، اما پیدا کردن و سنجیدن این بخش نیازمند ردیابی رفتارهای حرکتی و عملکردی چشم است که گامهایی در جهت آن برداشته شده است اما هنوز ساخت یک سیستم که بهطور کامل حرکات چشم، تغییر اندازهی مردمک و تاثیر حرکت پلکها را بتواند تحلیل و پردازش کند میسر نشده است، و ایبراش آن را بهعنوان چالشی در مسیر محقق شدن پیشبینیهای خود ظرف پنج سال آینده میداند.
کنترلکنندهها
او همچنین معتقد است که در مورد کنترلکنندههای لمسی حرکتی مانند آن چه در آکیولوس و وایو شاهد آن هستیم تا ۴۰ سال آینده تغییری بهوجود نخواهد آمد اما ارگونومی، عملکرد و دقت آنها بدون شک در طول زمان بهتر خواهد شد به شکلی که در نهایت به ماوسهای واقعیت مجازی تبدیل میشوند، او در عین حال پیشنهاد میکند که ردیابی دستها بدون استفاده از دستکشهای دادهای۶ و یا هر وسیلهی دیگری به استانداردی در طول پنج سال آینده تبدیل شود. او به این نکته اشاره میکند که بازنمایی حرکات دست در واقعیت مجازی که از دقت کافی برخوردار باشند امکان ایجاد تعاملهای ساده را توسط کاربر فراهم و در ضمن به اوتارها در بیان بهتر در محیط مجازی کمک میکنند، در این صورت کارهایی مانند گشتن در صفحات وب و یا پخش فیلم بسیار راحتتر انجام خواهند شد.
با وجود پیشبینی ایبراش در اضافه شدن امکاناتی پیچیده مانند ردیابی چشمها و عریضتر شدن میدان دید او معتقد است در آینده هدستها سبکتر و استفاده از آنها راحتتر خواهد شد، توسعهدهندگان هدستهای اصلی مانند آکیولوس و وایو با تمرکز بر تکنولوژی وایفای۷ محصولات خود را بهصورت بیسیم عرضه خواهند کرد. اگر چه خبرهای زیادی در مورد کار بر روی نسخههای بیسیم به گوش میرسد ولی با تکنولوژیهای فعلی دستیابی به آن دشوار است، ولی او معتقد است در پنج سال آینده امکان دستیابی به آن وجود خواهد داشت، او استفاده از تکنیک پردازشی Foveated را بخشی از راه حل میداند.
واقعیت مجازی افزوده
موضوع بعدی که ایبراش در مورد آن صحبت میکند پتانسیل وارد کردن دنیای واقعی در فضای مجازی است، چیزی که او آن را واقعیت مجازی افزوده۸ مینامد، که در آن محیط واقعی از طریق اسکن و پردازش به محیط مجازی وارد میشود و یا افراد را در محیط اسکن شدهی دیگری قرار میدهد، بهوسیلهی این واقعیت ترکیبی۹ میتوان سیستمی را طراحی کرد که افراد در محیط واقعی حرکت کنند، اشیاء واقعی را بردارند و یا کسی که به محیط وارد میشود را ببینند و در عین حال حس کنند که در هر جایی میتوانند باشند، این باعث محو شدن مرز بین دنیای واقعی و واقعیت مجازی خواهد شد. اگر چه در حال حاضر امکان ساخت و بازسازی محیطهای زیادی با کیفیت بالا وجود دارد ولی انجام آن بهصورت پردازش آنی و در لحظه۱۰ در محصولاتی که عموم از آنها استفاده خواهند کرد سخت به نظر برسد، اما ایبراش معتقد است بسیاری از مشکلات تا پنج سال آینده حل خواهند شد. او توضیح میدهد که واقعیت مجازی افزوده با واقعیت افزوده۱۱ مانند آن چه در هولولنز۱۲ شاهد آن هستیم بسیار متفاوت خواهد بود. در وی آر افزوده کاربر بر روی هر پیکسلی در صحنه کنترل خواهد داشت که از این طریق میتواند تغییرات خیلی دقیق را در آن انجام و یا تمامی صحنه را تغییر دهد.
فضای کار رویایی
در نهایت ایبراش ایدهی “فضای کار رویایی۱۳” خود را که سال پیش در مورد آن صحبت کرده بود را دوباره مطرح میکند که در آن صفحههای وایتبرد، مانیتورها و یا صفحههای نمایش هولوگرافیک در هر اندازه و ترتیبی بهصورت نامحدود وجود دارند و با توجه به وظیفهی تخصیص داده شده قابل انتخاب و بهکارگیری هستند، در آن امکان اضافه کردن دیگر افراد بهصورت مجازی وجود دارد که در نهایت آن را به یک ابزار کار گروهی قوی تبدیل میکند. اما برای رسیدن به این هدف، فضای کار مجازی بایستی به محیطی راحت برای انجام کار در تمام روز تبدیل شود و تمامی پیشرفتهایی که ایبراش به آنها پرداخت برای آن ضروری است. اگر چه ممکن است تمام جنبههای این ایده در پنج سال آینده به واقعیت نپیوندد، همان طور که خودش هم اشاره میکند، اما معتقد است که ما در طی این مسیر به دستاوردهای چشمگیری دست پیدا خواهیم کرد.
این ویدئو را در یوتیوب مشاهده کنید.
* آکیولوس کانکت سه سومین کنفرانس سالیانه توسعهدهندگان واقعیت مجازی به میزبانی شرکت آکیولوس است که هدف از آن دور هم جمع کردن توسعهدهندگان وی آر از سراسر جهان به منظور همکاری و مطرح کردن ایدههای جدید است تا موجب حرکت صنعت واقعیت مجازی به جلو شود.
۱ Oculus Connect 3
۲ Michael Abrash
۳ Oculus Rift
۴ HTC Vive
۵ field of view
۶ data gloves
۷ Wi-Fi
۸ augmented VR
۹ mixed-reality
۱۰ real-time
۱۱ augmented reality
۱۲ Hololens
۱۳ dream workspace
منابع: Road to VR, Oculus Connect
انتشار: Mabioca
ممنون ولی خوب میشد اگه ما هم تو ایران یه کنفرانسی یا نمایشگاهی در مورد وی آر میداشتیم
معمولا در نمایشگاه کامپیوتکس ایران شرکتهای ساخت بازی از هدستهای مختلف جهت معرفی محصولات واقعیت مجازی خود استفاده میکنند. ولی اگر منظور شما چیزی مثل آکیولوس کانکت است که در آن مبحاث مختلف فنی و نظری مرتبط با واقعیت مجازی مطرح میشود بله درسته ما در حال حاضر چنین چیزی در ایران نداریم.